Dikkat bu bir eleştiri yazısı değil, duyguların dışavurumudur!
Bazı kitaplar ikinci kez hatta üçüncü, dördüncü kez
okunduğunda daha da değerli oluyor. Kürk Mantolu Madonna bir kez daha içime
işledi. Yavaş yavaş okudum. Raif Efendi’nin kara kaplı mektep defterini okumaya
başlamadan önce kapadım kitabın kapağını. Bekledim. İlk okuyuşumda ne
hissettiğimi hatırlamaya çalıştım ama yapamadım. Sanırım ‘ne olacak’ hevesiyle
okumaktan en değerli yerleri kaçırmışım. Tekrar okumaya başladığımdaysa
cümlelerin nasıl akıp gittiğinin farkına bile varamadım. Hem bir parça kendimi
buldum hem de Raif’e de Maria’ya da ara sıra kızdım.
Peki ya bu denli değerli bir kitap niçin şimdi bu kadar
popüler oldu. Hak ettiğini almak için neden bunca uzun yılların geçmesini
bekledi. Hepiniz aynı şeyi söylüyorsunuz duyuyorum.
Çünkü artık sosyal medya denen bir oluşum var ve ben bu
kitabı okuyan herkese hayranım J
Keyifli günler sizin olsun yarın görüşmek üzere (el sallayan
kız emojisini buraya eklemeliyiz bence ;) )